Naar verluidt heeft de grauwe werkgroep De Wolf Draait Door (DWDD) de minister van mediazaken (A. Slob) verzocht om een plekje in de tv-ether.
Dat zou dan bijvoorbeeld ten koste kunnen gaan van de “oude l….nzender” Omroep MAX, die met opzet uitsluitend slaapverwekkende programma’s zou tonen.
Tegelijkertijd doet een persbericht de ronde, dat de werkgroep een onderafdeling heeft opgericht, geheten Dotan De Wolf (DDW).
Het is te hopen dat deze afkortingen niet tot nog grotere verwarring in medialand zullen leiden.
Inmiddels is in een eerste reactie van het Wolven Bevrijdings Front (WBF) sprake van een tegenactie, en wel een inzameling voor het oprichten van een standbeeld van de authentieke Turkse grijze wolf op het Binnenhof. Ja, zover reikt de arm van vriendje E inmiddels wel.
Even een update (19-7-2024). In wolvenland horen we de laatste tijd steeds meer de strijdkreet: BED (bijt eens door, of: bijt eens dood).
In het Nationaal Archief worden belangrijke registraties bewaard. Toen de wet op de afschaffing van de slavernij in augustus 1862 werd vastgesteld, werd de vergoeding van de slavenhouders (“eigenaars”) vastgesteld. Zij raakten immers door overheidshandelen hun “eigendommen” kwijt.
De slavenhouders in de Nederlandse koloniën in West-Indië (Suriname en de Antilliaanse eilanden Curaçao, Aruba, Bonaire, Saba, St. Eustatius en St. Maarten) moesten opgave van hun slaven doen. Deze zijn voor Sint Maarten grotendeels, bewaard gebleven. Helaas is de daarop vervaardigde toegang erg op elke individuele persoon gericht. De context – zoals de hoeveelheid slaven van verschillende eigenaren, de herkomst van de eigenaren, e.d. – raakt daardoor wat uit het zicht.
Diorama van een du, dansfeest op de plantage, Gerrit Schouten, 1830. (bron: Rijksmuseum Amsterdam)
We zijn al ver gevorderd met een andere manier van toegankelijk maken van dit materiaal voor zover het Sint Maarten (Nederlands gedeelte) betreft. (In de Franse koloniën, dus ook in het Franse deel van het eiland, was de slavernij al in 1848 afgeschaft.) Aan de lijst (in nummervolgorde van de “borderellen” (d.w.z. ongeveer alfabetisch per slavenhouder) zijn indices op (o.a. voor)namen toegevoegd, omdat veel slaven alleen onder hun (nieuwe) voornaam bekend waren. Tevens zal aandacht worden besteed aan de bijlagen die soms bij een dossier zijn aangetroffen.
Een enorm rijk bestand aan genealogische gegevens biedt het overzicht van (per familie) gerangschikte gezinsreconstructies (middeleeuwen tot 20e eeuw) van Dick van Vliet.
De families zijn alfabetisch per familienaam gerangschikt.
Plaats voor uw eigen stamboomKarel de Grote, gravure door Jean Couvay (toegeschreven aan), naar Claude Vignon, 1632 – 1657 (bron: Rijksmuseum, Amsterdam)
Willem Cornelis Rip (1866 – 1922), Landschap met molens (schetsboekblad). Bron: Rijksmuseum (RP-T-2009-101-1)
Dick van Vliet uit Moerkapelle heeft in 2007 een lijst samengesteld van de molenaars die van de 16e tot de 20 eeuw in de polders van het hoogheemraadschap van Schieland werkzaam waren op de poldermolens / gemalen.
Deze lijst wordt nu hier gepubliceerd, met toevoeging van indices op voornamen, patroniemen en achternamen.
Van diverse dorpen in de Krimpenerwaard zijn de volkstellings- en/of bevolkingsregisters uit de periode 1829-1860 toegankelijk gemaakt, inclusief indexen op namen.
Voor een overzicht kunt u de verzamelindex raadplegen, die inmiddels ruim 20.000 persoonsnamen bevat.
Van een groot deel van de betreffende registers zijn de uittreksels per huishouden / gezin gerangschikt. Daardoor krijgt u ook een idee van (bijvoorbeeld) inwonend personeel e.d.
Het bevolkingsregister van Gouda uit de periode 1850 – 1860 is in het verleden op persoonsniveau vrijwel volledig ontsloten.
Daarbij zijn voor de eerste drie delen (wijken A t/m C) de gegevens van elk huishouden bij elkaar zichtbaar gemaakt. Via deze website stellen wij deze gegevens beschikbaar, aangevuld met de persoonsgegevens uit de andere delen. Momenteel zijn we daarbij gevorderd t/m deel 19 (wijk Q) en het eerste gedeelte van deel 20 (wijk R). Het betreft in totaal ca. 50.000 personen.
Aan de uittreksels is een verzamelindex op de achternamen van de daarin genoemde personen toegevoegd.
LET OP: onervaren gebruikers dienen zich bewust te zijn van het volgende. Veel gegevens in deze registers zijn niet volledig of zelfs onjuist. De betrouwbaarheid is duidelijk minder groot dan de gegevens uit de akten van de burgerlijke stand (geboorte-, huwelijks- en overlijdensakten). Toch zijn de bevolkingsregisters in deze periode een interessante bron. Dat geldt met name voor genealogisch onderzoek, omdat ze vaak inzicht geven in de samenstelling van een huishouden, verhuizingen binnen (en buiten) de gemeente, enz.
Voor de periode 1860-1880 zijn alle Goudse bevolkingsregisters ontsloten.
Ook diverse andere Goudse bronnen inzake rechtszaken (strafrecht en civiel recht) zijn nader toegankelijk gemaakt.
Geruime tijd geleden heeft drs. C. Doedeijns de in het Goudse archief bewaarde criminele vonnisboeken uit de periode vóór 1811 toegankelijk gemaakt. Een buitengewoon belangrijke (en interessante!) bron voor (rechts)historici en anderen. Wij wensen de gebruiker veel succes bij het doorwerken van deze bronnen. Naar de toegang
In de jaren 1980 heeft een groep mensen na afloop van de cursus paleografie zich ingespannen om een grote hoeveelheid juridisch materiaal dat in het Goudse archief wordt bewaard, via uittreksels toegankelijk te maken. Het gaat om de zogenoemde kamerboeken van politiemeesters uit de periode 1620-1780 (met diverse hiaten). Daarin werden de beschikkingen (besluiten, vonnissen) genoteerd van drie leden van de vroedschap die zich met kleine geschillen bezighielden (ruzies, betaalachterstanden, e.d.) Dit zijn interessante bronnen voor (rechts)historici, maar ook voor mensen die geïnteresseerd zijn in de “stedelijke samenleving in het klein”. Er zijn op deze uittreksels helaas geen indices op persoonsnamen beschikbaar. Naar de toegang
Ook het examinatieboek van de baljuw (verhoren) over de jaren 1700-1732 is toegankelijk gemaakt. Het is “smullen” van de daarin opgetekende bekentenissen en getuigenissen, maar schrikken van de barbaarse vonnissen die werden uitgesproken. Ook hier geen indices beschikbaar, maar u kunt uiteraard zoeken in de pdf via de toetscombinatie Ctrl + f.
Naar de toegang
Meer rechtsbronnen, maar dan uit de periode 1811-1838, vinden we in de uittreksels uit akten en vonnissen van het vredegerecht Gouda. Naar de toegang
Glas 1 in de Sint-Janskerk te Gouda (detail): Vrijheid van Geweten, ca. 1568-1595 (Pieter Tanjé, naar Julius Caesar Boëthius, naar Joachim Wtewael, naar Adriaan Gerritsz de Vrije, 1738 – 1754) (bron: Rijksmuseum Amsterdam)
Eergisteren, 3 maart 2024, dus op Wereld Natuur Dag (World Wildlife Day) werd in een van de horeca-etablissementen in ons vertrouwde Giesbeek de afdeling Liemers van de WGE (Wij Ganzen Eisen) opgericht.
Tijdens de rondvraag (u kent dat wel, “wat verder ter tafel komt”) werd een voorstel aangenomen om zo snel mogelijk contact te zoeken met de Nederlandse tak van het FPLNJ (Front Populaire de Libération des Nains de Jardin), om een eind te kunnen maken aan de afschuwelijke mishandeling van tuindwergen die hand over hand toeneemt, ja ook in onze mooie Liemers!
Donald Trump beschouwt de oproep van dierenrechtenorganisatie Peta om alle dierenfiguren van draaimolens te verwijderen, als een steun in de rug bij zijn campagne als presidentskandidaat. Hij pleit er immers al langer voor om overal ter wereld draaimolenfiguren te vervangen door een afbeelding van zijn markante, zeg maar gebeeldhouwde hoofd. Dus geen paarden en dolfijnen meer, zelfs geen auto’s (Tesla) en vliegtuigen (Boeing 737 Max!) of zakken patat (helaas, Stine Jensen), maar een normale “wereldleiderskop” in decente geel-met-oranje kleuren.
De Nationale Bond van Kermisbedrijfhouders BOVAK heeft met verontrusting kennis genomen van de wens van “the Donald”. Zij zijn immers al jaren in gesprek met aftredend premier Rutte over gebruik van diens beeltenis in de kermisomgeving, zeker nu de Nederlandse kermis tot Unesco Werelderfgoed is uitgeroepen. (Overigens heeft onze grote roerganger desgevraagd verklaard aan dit gesprek geen actieve herinnering te hebben!)
In de NRC van zaterdag 30 december 2023 stond een foto van wellicht ‘s werelds meest beruchte kus. U begrijpt dat we het over “futebol” hebben. Op 20 augustus 2023 werd het Spaanse dameselftal (u leest het goed, dames!) wereldkampioen. Met als gevolg dat de president van de Spaanse voetbalbond, Luis Rubiales, zich geroepen voelde om speelster Jennifer Hermoso “vol op de bek” te kussen, aldus het commentaar in de pers enkele dagen later. (Niet onvermeld mag blijven dat Luis in het verleden ooit gescout is voor het tweede van De Volewijckers (!), aldus onze bron.)
De originele kus schijnt auteursrechtelijk beschermd te zijn. Vandaar dat we teruggrijpen op een tekening van Gesina ter Borch, 1654, in het Rijksmuseum (BI-1890-1952-39).
En dat schijnt toch in Spanje anders te gebeuren dan in het koelere Nederland. In ons land is de vrouwelijke mond wellicht wat breder uitgevallen, of de mannelijke wat smaller. Kortom: “vol op de bek” doet wat denken aan Geert Wilders die “vol op het orgel” gaat met Wien Neêrlands bloed, een beetje halfslachtig.
